همین اول موضعم را مشخص کنم. اگر من حق رای داشتم٬ مسی جایی در برگ رای من نداشت. عملکرد او در سال ۲۰۲۳ آنچنان نبود که بخواهم هالند و دیبروینه و رودری و امباپه را از لیست خط بزنم و اسم او را در بین سه نفر اول بیاورم.
با این همه معتقدم جوایزی مثل همین مراسم The Best فیفا یکی از شفاف‌ترین رای‌گیری‌های دنیاست. همه چیز در آن مشخص است. تک تک رای‌ها منتشر می‌شود. فقط یک گروه خاص رای نمی‌دهند. مربیان تیم ملی٬ کاپیتان‌های تیم ملی٬ رسانه‌ها و حتی هواداران به صورت اینترنتی.
شاید اگر فقط فن‌ها رای می‌دادند می‌گفتیم سیستم هک شده٬ لشگرکشی شده٬ توده‌ها نمی‌فهمند و… ولی حالا چه؟
درواقع ماجرا اینجاست که خیلی وقت‌ها دموکراسی مخالف نظر ماست و ما این را نمی‌توانیم تحمل کنیم با اینکه در اعماق قلب‌مان اعتقاد داریم دموکرات هستیم.
انتخاب مسی به عنوان بازیکن البته یکی از شکننده‌ترین انتخاب‌های تمام دوران بود. امتیاز او با هالند مساوی شد. هر دو ۴۸ امتیاز آوردند. مربیان بیشتری هالند را انتخاب کرده بودند. حتی برخلاف این کلیشه که رسانه‌ها مسی را دوست دارند باید بگویم رسانه‌ها هم بیشتر به هالند رای داده بودند(۷۲۹ امتیاز برای هالند و ۳۱۵ برای مسی از سوی نمایندگان رسانه‌ها). در عوض فن‌ها و البته کاپیتان‌های ملی بیشتر مسی را انتخاب کرده بودند. بر اساس قوانین فیفا وقتی امتیاز دو بازیکن مساوی می‌شود٬ باید ببینیم انتخاب اول کاپیتان‌ها چه بوده. می‌دانید دیگر هرکس سه رای دارد که رای اولش ۵ امتیاز به همراه دارد٬ رای دوم ۳ امتیاز و رای سوم ۱ امتیاز. در اینجا فقط رای اول مهم است و خب نام مسی بیشتر از هالند در قسمت رای اول کاپیتان‌های ملی آمده بود. و با همین تبصره کوچک جایزه به هالند نرسید. کاملا قانونی٬ کاملا شفاف ولی شاید غیرمنصفانه و به دور از اهداف پایه‌ای مراسم. و شاید همین خاصیت بسیاری از دموکراسی‌ها باشد!
اولین نفری باشید که نظر می دهد.