قهرمانی قطر در جام ملت‌ها خبر دردآوری برای بیشتر اهالی فوتبال ایران است. سرمربی این تیم دقیقا ۲ ماه و ۴ روز پیش به کار گماشته شد. نه خبری از پروژه بلندمدت فنی بود و نه چیز دیگر. این حرف‌هایی که قطر برنامه چندساله داشته و قهرمان شده است را هم خیلی جدی نگیرید. بله در زیرساخت برنامه بلندمدتی داشتند که سال پیش در جام جهانی ثمره‌اش را چشیدند. در ماجرای پایه خیلی سرمایه‌گذاری کرده‌اند ولی روی نیمکت تیم بزرگسال ببینید در یک سال گذشته چقدر تغییر داشتند. در یکسال گذشته سه مربی متفاوت روی نیمکت این تیم نشسته. اتفاقا مدل و سبک تفکری تین‌تین مارکز که قطر را به قهرمانی رساند اصلا شباهتی نداشت به مدل و سبک فکری کارلوس کی‌روش٬ سرمربی اخراجی آنها که تا دو ماه پیش روی نیمکت‌شان نشسته بود.
مدیران آنها جسارت داشتند و متوجه شدند با کی‌روش به بیراهه می‌روند. همین چندماه قبل در تورنمنتی با همین نفراتی که امشب قهرمان شدند٬ ۴ گل از ایران خوردند و باختند. چاره کار را در همان دیدند که مصر و کلمبیا انجام داده بودند. کی‌روش را اخراج کردند و یک ماه قبل از همین جام ملت‌ها رفتند سراغ مربی کم نام و نشانی به نام تین‌تین مارکز. پس پروژه زیرساختی بلندمدت فقط شما را قهرمان نمی‌کند. نیاز به چیزهای دیگر هم هست.
بدون هیچ شکی یکی از دلایل اصلی قهرمانی قطر البته اکرم عفیف هم بود. نه اینکه بقیه بازیکن‌ها موثر نبودند ولی برای قهرمانی نیاز به بازیکنانی است که در بازی‌های بزرگ یک تنه تیم را به سوی پیروزی سوق دهند. آرژانتین ۱۹۸۶ را به یاد بیاورید(مارادونا). فرانسه ۱۹۹۸(زیدان). برزیل ۲۰۰۲(رونالدو) و خیلی مثال‌های دیگر. بنظر اکرم عفیف برای قطر ۲۰۲۳ هم همین کارکرد را داشت.
اما یه مساله مهم دیگر! آیا قطر برای قهرمانی همه تیم‌های بزرگ قاره را برد؟ ژاپن را برد؟ عربستان را برد؟ کره‌جنوبی را برد؟ استرالیا را برد؟ یک ایران را در بین تیم‌های بزرگ برد فقط. پس اینکه هی گفته می‌شود برای قهرمانی باید همه تیم‌ها را برد تکرار نکنید. به هیچ عنوان تاکید می‌کنم به هیچ عنوان در مسابقات حذفی قرار نیست شما همه را ببرید. خواهش می‌کنم دفعه بعد این جمله کلیشه‌ای را مدام تکرار نکنید!
ما هم اگر اسکوچیچ رو نگه داشته بودیم و حمایتش می‌کردیم قهرمان می‌شدیم