فوتبالی‌ها این روزها حسابی بی‌حوصله‌اند. تمام مسابقات مهم و غیرمهم دنیای فوتبال به دلیل شیوع کرونا تعطیل شده. تنها لیگ بلاروس باقی مانده که همان هم با اخطار سفت و سخت فیفا مواجه شده و احتمالا بزودی بازی‌هایش تعطیل می‌شود. این بی‌فوتبالی، فقط فوتبالیست‌ها، مربیان و مجریان، گزارشگران و برنامه‌سازان فوتبالی را بیکار نکرده، خیلی‌های دیگر که تنها دل‌خوشی‌شان فوتبال بود را هم سرگردان کرده.
دیروز، دکتر صدر، کارشناس شناخته شده فوتبال اروپا در تلویزیون که چندماهی است در آمریکا زندگی می‌کند، ویدئوی جالبی در اینستاگرامش گذاشته بود و داشت روش پخت بال مرغ تند را آموزش می‌داد!
او که همواره پست‌های فوتبالی در اینستاگرام می‌گذارد، نوشته بود این بی‌فوتبالی فرصتی شده تا به سراغ آشپزی برود. صدر با همان حرارت همیشگی از آرد و جلز و ولز مرغ‌ها در روغن می‌گفت تا صحنه عجیبی جلوی چشمان طرفدارانش رقم بخورد.
وضعیت بقیه فوتبالی‌ها هم البته متفاوت از صدر نیست. این روزهای خیلی دنبال این هستند که بدانند لیگ‌های فوتبال چگونه به پایان می‌رسند؟ اصلا به پایان می‌رسند؟
حرف و حدیث زیاد است اما هنوز تصمیم قاطعانه‌ای در مورد لیگ‌های بزرگ گرفته نشده. فقط همه ما می‌دانیم که فعلا خبری از فوتبال نیست. دست‌کم تا ۳۰ آپریل. یعنی درست یک ماه دیگر. با این وضعیت پرشتاب گسترش ویروس هم بعید است تا آن موقع خبر خاصی شود. ضمن اینکه تازه وقتی کرونا در شیب نزولی هم افتاد نمی‌توان انتظار داشت دولت‌ها دوباره اجازه پر شدن ورزشگاه‌ها و سایر مراکز تجمع را بدهند. یک ناقل ویروس می‌تواند دوباره شعله آتش را روشن کند.
برخی البته می‌گویند با کم شدن شیوع ویروس، می توان بازی‌ها را با احتیاط و پشت درهای بسته انجام داد.
اما مساله این است که همان یکی دو هفته‌ای که بازی‌ها بدون تماشاگر برگزار شد، به‌خوبی نشان می‌داد که چنین تصمیمی منطقی نیست؛ نه فقط بخاطر اینکه جذابیت بازی‌ها کم می‌شود، بلکه بخاطر نوع واکنش و رفتار هواداران فوتبال. یکی از اولین بازی‌های که بدون تماشاگر برگزار شد، بازی برگشت آتالانتا و والنسیا در اسپانیا بود. جایی که صدها طرفدار والنسیا در بیرون از ورزشگاه کنار هم ایستاده بودند و تیم‌شان را از بیرون ورزشگاه تشویق می‌کردند؛ همان جو داخل استادیوم، چند متر آن‌طرف‌تر. روز بعد پاریسی‌ها تجمع بزرگی در مقابل ورزشگاه پارک‌دوپرنس انجام دادند و بعد از کامبک دیدنی تیم‌شان، به هلهله و شادی پرداختند. حتی بازیکنان پاریسن‌ژرمن هم بعد از بازی به جایگاه ویژه بیرون ورزشگاه رفتند و در جشن طرفداران‌شان که -بالای ۲ هزار نفر جمعیت داشتنند- شرکت کردند.
همه اینها نشان می‌داد که برای فوتبالی‌ها اصلا دلیل بسته شدن درهای استادیوم مهم نبوده. آنها می‌خواستند تیم‌شان را تشویق کنند. حتی از بیرون ورزشگاه. کاملا قابل پیش بینی است که جمع‌های کوچک‌تری هم در خانه‌ها به بهانه مسابقات فوتبال دور هم دیگر بودند و همه این‌های یعنی امکان شیوع بیشتر ویروس کرونا.
در نتیجه؛ فعلا از فوتبال خبری نیست و طرفدران فوتبال باید بدانند وصال معشوق‌شان به این زودی ها میسر نمی‌شود.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.