تقدیر بعضی وقت‌ها خواب‌هایی برای تو می‌بیند که فکرش را هم نمی‌کنی. آندریاس برمه که توسط نزدیکانش «اندی» صدا زده می‌شود و امروز در سن ۶۳ سالگی فوت شد٬ اصلا قرار نبود ستاره فینال جام جهانی ۱۹۹۰ باشد. در رم(محل برگزاری فینال) همه از آرژانتین مارادونا می‌گفتند ولی آلمان در فینال یقه آنها را گرفت.
بازی دقیقا تکرار فینال ۴ سال پیش بود که آرژانتین در یک بازی برتر ۳ بر ۲ به پیروزی رسیده بود. ولی اینبار ماجرا فرق داشت. همه چیز داشت مساوی پیش می‌رفت. حملات آلمان به جایی نمی‌رسید تا اینکه در دقایق پایانی روی رودی فولر خطای پنالتی شد. آرژانتین و مارادونا حسابی به اعلام این پنالتی اعتراض داشتند و بازی برای ۷ دقیقه خوابید. در آلمان مشکل این بود که چه کسی پنالتی به این مهمی را بزند؟ رودی فولر که رویش خطا شده بود٬ نمی‌توانست پنالتی را بزند. چون خرافات آن زمان فوتبال آلمان اینگونه بود که بازیکنی که رویش خطا شده نباید پشت ضربه پنالتی بایستد.
لوتار ماتئوس هم که در بین دو نیمه کفش‌هایش را عوض کرده بود٬ احساس خوبی با کفش‌های جدید نداشت و گفت این پنالتی سرنوشت‌ساز را نمی‌زند. قرار شد اندی برمه این ماموریت را انجام دهد.
او یکی از معدود مدافعان کناری دنیا بود که با هر دو پایش خوب شوت می‌زد. ۴ سال پیش او در مرحله یک‌چهارم نهایی مسابقات یک پنالتی با پای چپ به مکزیک زده بود و حالا داشت تصمیم می‌گرفت اینبار در فینال با کدام پا شوت بزند.
دروازه‌بان رقیب سرخیو گوی‌کوچه‌آ بود که در دو بازی قبلی مقابل یوگوسلاوی و ایتالیا ۴ ضربه پنالتی گرفته بود. برمه تصمیم گرفت با پای راست پنالتی را گل کند. به قول خودش ضربات پای چپش قوی‌تر بود و ضربات پای راستش دقیق‌تر.
آلمان با گل او برای سومین بار قهرمان جام جهانی شد و انتقام فینال قبلی را از مارادونا و آرژانتین گرفت. جالب اینجاست برمه که مثل همه بازیکنان خوب آن سال‌ها راهی سری‌آ ایتالیا شده بود٬ فصل قبل موفق شده بود در رقابت فردی با مارادونا پیروز شود و جایزه بهترین بازیکن سال سری‌آ را کسب کند.
آن سال‌ها بهترین دوران برمه بود. ۱۹۸۹ سری‌آ را برد٬ ۱۹۹۰ جام جهانی را در ایتالیا و بعد ۱۹۹۱ با اینتر قهرمان جام یوفا شد.
او به همراه دو آلمانی دیگر(لوتار ماتئوس و یورگن کلینزمن) موفق شده بودند اتحاد سه نفره هلندی آن روزهای میلان با شرکت رود گولیت٬ ماریو فان‌باستن و فرانک ریکارد را به زانو در بیاورند. دهه ۹۰ دهه ایتالیا بود و فوتبال جور دیگری دنبال می‌شد.
برمه در آلمان هم با بایرن مونیخ به قهرمانی رسید و هم با اولین تیمش کایزرسلاترن که داستان آن خود مطلب دیگری را می‌طلبد.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.