بدون شک حضور او در کرواسی ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ یکی از دلایل موفقیت این تیم بوده. کرواسی در جام ۲۰۱۸ پدیده بود ولی وقتی ۴ سال بعد در قطر هم دوباره به جمع ۴ تیم پایانی جام رسید دیگر نمی‌شد برچسب شگفتی‌ساز را به آنها زد. کروات‌ها در حالی دست به چنین کاری زدند که با وجود فاصله کم بین دو جام مذکور، با دو تیم نسبتاً مختلف پا به این رقابت‌ها گذاشتند. نفرات محوری مانند مودریچ و بروزوویچ همچنان در تیم هستند اما یک تغییر نسل اساسی در دیگر پست‌ها شکل گرفته. آیا آنها حالا یکی از قدرت‌های اصلی فوتبال اروپا هستند؟
آیا می‌شود تیمی که ۶ ماه پیش در پاریس فرانسه را شکست داده و بالاتر از قهرمان جهان به نیمه‌نهایی لیگ ملت‌های فوتبال اروپا رسیده را نادیده گرفت؟
کرواسی کمتر از۴ میلیون نفر جمعیت دارد و همین ارزش کارشان را بیشتر می‌کند. در نیمه‌نهایی امسال ۳ کشور دیگر حضور داشتند که همه جمعیتی دست‌کم ۹ برابری داشتند. مراکش با ۳۶ میلیون نفر جمعیت، آرژانتین با ۴۶ و فرانسه با ۶۷ میلیون نفر جمعیت به این مرحله رسیدند ولی کرواسی در دو دوره اخیر در بین ۴ تیم بوده و جمعیتش هنوز به ۴ میلیون نفر نرسیده. آن هم در حالی که در همین ۲ دوره اخیر، ایتالیا اصلاً حضور نداشته و تیم‌هایی مثل آلمان، برزیل، اسپانیا، هلند و… پای‌شان به جمع ۴ تیم پایانی باز نشده.
شاید یکی از دلایل موفقیت این تیم همین کوچک بودن کشورشان باشد. اکثر بازیکنان کرواسی با همدیگر دوست هستند. آنها فقط هم‌تیمی نیستند، از بچگی هم را می‌شناسند. اغلب یا از خردسالی عضو آکادمی هایدوک اشپیلت بوده‌اند و یا آکادمی دیناموزاگرب. کرواسی به موفقیت در ورزش‌های تیمی شهره است. در واترپولو حرف اول را می‌زنند و در هندبال و بسکتبال هم مدعی هستند. در هنگامه برگزاری بازی‌های المپیک، چشم مردم این کشور به مدال‌آوری ورزش‌های تیمی‌شان دوخته شده تا قهرمانی در ورزش‌های انفرادی.
احتمالاً همین روحیه تیم بودن یکی از اصلی‌ترین دلایل موفقیت تیمی است که در سال‌های اخیر همیشه دست‌کم گرفته شده ولی نتایجی فراتر از توانایی‌هایش گرفته.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.