مراکش امروز در نیمهنهایی به میدان میرود و دیگر تبدیل شده به بخشی از تاریخ دنیای فوتبال. بازیکنان مراکش با درخشششان در قطر یک بار دیگر اسم این کشور را در اذهان عمومی زنده کردند و به قول گفتنی مراکش را به نقشه جهان آوردند.
البته مراکشیها یک بار دیگر هم به لطف ورزش در صحنه جهانی مطرح شده بودند. آنهایی که اهل بررسی اسامی مورد علاقه هرکشور برای نامگذاری نسل جدید هستند، حتماً تعجب خواهند کرد که چرا اسم «نوال» در سال ۱۹۸۴ آنقدر پرتکرار بوده. شاید برایتان جالب باشید که بدانید پادشاه وقت مراکش دستور داده بود هر فرزند دختری که در روز ۸ آگوست ۱۹۸۴ به دنیا آمده نامش «نوال» باشد. دستکم نام رسمی و شناسنامهایش.
در آن روز خاص مراکش برای اولین بار نامش در سطح جهانی مطرح شد. نوال المتوکل، دونده ۴۰۰ متر با مانع آنها موفق شد در المپیک لسآنجلس به مدال طلا دست پیدا کند. او اولین زن عرب جهان بود که به مدال طلای المپیک میرسید. اولین زن مسلمان جهان. اولین زن آفریقایی. اسمش با اولینها گره خورد و نام مراکش را به رسانههای بزرگ دنیا کشاند. پادشاه حسن دوم آنقدر از این موفقیت خوشحال بود که شخصاً با نوال تماس گرفت و در همان تماس تلفنی به او گفت به یمن این پیروزی میخواهد دستور دهد همه دخترانی که در آن روز متولد شدهاند نامشان «نوال» باشد.
چند روز بعد سعید عویطه هم موفق شد مدال طلای دوی ۵۰۰۰ متر المپیک را برای خود کند تا این بار پادشاه حسن دوم در پیامی بگوید: «شما دو نفر مراکش را روی نقشه جهانی آوردید.»
دو سال بعد مراکش تبدیل شد به اولین کشور مسلمان و البته آفریقایی که موفق شده تیم فوتبالش را به مرحله حذفی مسابقات جام جهانی برسد. سال ۱۹۸۶ برای آنها فوقالعاده بود و خاطرات مکزیک را هیچوقت فراموش نمیکنند. گرچه آن دوره خیلی زود به آلمان غربی در مرحله یکهشتم نهایی باختند و حذف شدند.
بار دیگری که آنها دوباره در حال شاد کردن مردمشان به وسیله ورزش بودند، سال ۲۰۰۴ بود. این بار در تونس موفق شدند به فینال جام ملتهای آفریقا راه یابند ولی در بازی آخر جلوی میزبان کم آوردند. بعدها خالد فوهامی، دروازهبان آن تیم گفت: «ما در فینال اعتماد به نفس لازم را نداشتیم. امیدمان کم بود. مثل شیرهای بدون دندان شده بودیم.»
مدافع راست آن تیم فینالیست کسی نبود جز مردی که سه ماه پیش هدایت مراکش را در میان ناامیدی منتقدین برعهده گرفت؛ ولید رکراکی. مربی موفق رده باشگاهی مراکش که در آن فینال تلخ ۲۰۰۴ عضو مهمی از تیم بود و حالا شاید رکن اصلی موفقیت تیم ملی فوتبال کشورش در قطر باشد.
مراکش به کمک او بعد از ۳۸ سال دوباره به نقشه جهان برگشته و حتی اگر دو بازی آیندهاش را ببازد تا ابد درباره آنها و موفقیتشان در جام جهانی ۲۰۲۲ حرف زده خواهد شد.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.