در لیگ پرتغال تا به حال بارها و بارها به ماجرای تمارض‌ها و دایوهای مهدی طارمی اشاره شده. مهاجم بوشهری خوب بلد است پنالتی بگیرد ولی خب خیلی وقت‌ها خودش هم می‌داند که رویش خطای پنالتی نشده و او پنالتی را گرفته. مسلما این زرنگی برای تیمی که طارمی در آن بازی می‌کند شیرین است ولی برای بقیه نه.
در لذت فوتبال تا به حال بارها و بارها در این مورد صحبت کردیم. در همینجا بارها نوشته‌ام که اینکار از نظر اخلاقی درست نیست. هواداران سینه‌چاک مهدی اما معتقدند در زمانه VAR نمی‌توان به اینکار خرده گرفت و او هم خیلی کار درستی می‌کند.
اما بالاخره مشخص بود این کار یک جایی برای طارمی دردسرساز خواهد شد و خب در بدترین جا٬ سرنوشت او را –و ما را- نقره‌داغ کرد. داور این بار گول او را نخورد و کارت زرد اول را به طارمی داد. تکل به دور از احتیاط او باعث شد تا تیم ۱۰ نفره شود و طارمی بازی با ژاپن را از دست بدهد. سرنوشت چه بازی‌هایی که ندارد و حقیقت چه بدموقع خودی نشان داد.
از گروه سوم که مربیان ما معتقد بودند گروه سختی‌ست و تیم‌های قدرتمندی در آن وجود دارند هیچ تیمی جز ایران به مرحله یک‌چهارم نهایی نرسید. همه در همان اولین مرحله حذفی باختند(فلسطین به قطر و امارات به تاجیکستان!) ایران هم که با پنالتی برابر سوریه به پیروزی رسید.
امیر قلعه‌نویی مدام از بدرفتاری رسانه‌ها با او پس از حذف در بازی‌های ۲۰۰۷ می‌گوید. خیلی عجیب است ولی او در ۲-۳ کنفرانس خبری این موضوع را دوباره مطرح کرد. قلعه‌نویی اعتقاد دارد نباید بعد از حذف در آن مسابقات که بدون باخت او حذف شده بود و فقط در پنالتی‌ها به کره باخته بود٬ آنطور مورد شماتت قرار می‌گرفت. ولی حالا نزدیک بود یکبار دیگر بدون باخت در وقت‌های قانونی٬ حذف شویم؛ آنهم جلوی سوریه!
خلاصه مردیم تا بردیم و باید ببینیم شنبه با ژاپن٬ مدعی اول قهرمانی چه می‌کنیم.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.