قبل از اینکه فیلم را ببینم چندین نقد و نظر کوتاه دربارهاش خواند بودم. یعنی اینستاگرام خواسته یا ناخواسته آنها را جلوی چشمم آورده بود.
درواقع فیلم را با یک پیشداوری دیدم. اینکه فیلم خوبی نیست و ناپلئون را خوب تصویر نکرده.
خب واقعیت هم همین بود. ناپلئون ریدلی اسکات قهرمان باشکوهی نیست. بعضی وقتها حتی دست و پاچلفتی بنظر میرسد. اصلا وقار یا کاریزمای یک قهرمان را ندارد. حتی وقتی میخواهد تاکتیکهای نظامی ناپلئون را که به داشتنش شهره بوده با جزئیات تصویر کند٬ دقیقا جنگی را انتخاب میکند که منجر به تسلیم شدن امپراتور فرانسوی میشود(جنگ واترلو که تاکتیک انگلیسیها بدیعتر و کاراتر از آب در میآید)
برخی حتی به این اشاره کردهاند که ناپلئون ریدلی اسکات کوتاهقد و چاق است. در مقابل ژوزفین یک مقهور خالص است و خیلی چیزهای دیگر که شاید هیچکدام اشتباه نباشد.
اما خب دقیقا مساله این است که ریدلی اسکات دلیلی نمیدیده تا از او قهرمان بسازد. فکر کنید قرار باشد هندیها فیلمی در مورد نادرشاه افشار بسازند. قطعا تصویری که ما از او داریم با تصویر هندیها که از او شکست خوردند و جواهرات صنعتیشان به تاراج رفت فرق میکند. فکر کنید ما بخواهیم از محمد افغان که اصفهان را فتح کرد فیلمی بسازیم٬ آیا چیزی میسازیم که افغانیها را خوش بیاید؟
اسکات انگلیسی است و مشخصا از ناپلئون دل خوشی نداشته. فیلم را حتی به سگش تقدیم کرده. در پایان فیلم بهجایی که نبردهای موفق ناپلئون را لیست کند٬ تعداد کشته شدههای فرانسوی در هرجنگ را به تحریر در آورد.
حتی جمله معروفی که منتسب میکنند به ناپلئون٬ همین که مضمونش میشود اینکه «انگلیسیها برای شرفشان میجنگند و ما برای پول؛ هرکسی برای چیزی که ندارد میجنگد» را هم به سخره گرفته که این سخن از ناپلئون نیست و او آنرا بر زبان نیاورده. البته که احتمالا اشتباه هم نمیکند. ظاهرا این جمله با چنین مضمونی قبلترها هم توسط جنگسالاران به کار برده شده.
خلاصه اینکه در مورد هرکدام از قهرمانهای تاریخ میشود ۲ نگاه کاملا متفاوت داشت. اسکندر مقدونی در تمامی دنیا با احترام یاد میشود ولی برای ما یادآور آتشزدن تخت جمشید است و فردی ستمگر. هر امپراتوری را میشود با تعداد پیروزیهایش یا تعداد تلفاتش در جنگ به یاد آورد. ناپلئونی که انگلیسیها بسازند هم قطعا بهتر از این نمیشود. بستگی دارد شما دوست دارید او را چه طور به یاد بیاورید.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.