شاید برای‌تان جالب باشد که آنجلوتی بعد از قهرمانی چه کرد. رفت به سمت سکوهای پشت دروازه تیم در نیمه دوم. جایی که خانواده اعضای باشگاه قرار داشتند. همسرش را پیدا کرد، به او عشق ورزید و به زمین بازگشت.
کارلتو عادت دارد همه چیز را در خودش بریزد. او حتی شادی‌اش را هم بروز نمی‌دهد. نه اینکه نخواهد، شخصیتش اینگونه است.
آنجلوتی حالا تنها مربی تاریخ است که ۵ لیگ قهرمانان را برده، در ۵ لیگ معتبر دنیا قهرمان شده و البته برای رسیدن به این جا بارها از کار برکنار شده. آمار دقیق ندارم ولی شاید در سطح او کمتر مربی‌ای انقدر از کارش اخراج شده باشد. در یکی از اولین تجربه‌هایش در پارما بعد از دو سال اخراج شد. به یوونتوس رفت و بعد از ۲ سال اخراج شد. به میلان رفت و شکوفا شد. ۲ قهرمانی چمپیونزش در همان دوران رقم خورد. در آخر اما با میلان هم اوضاع خوب پیش نرفت و استعفا داد. به چلسی رفت، آنها را در فصل اول قهرمان کرد و بعد در فصل دوم اخراج شد. در پاریسن‌ژرمن یک سال دوام آورد و وقتی پیشنهاد رئال آمد، پاریس را به سمت مادرید ترک کرد.
در رئال لیگ قهرمانان را با آن گل معروف راموس به اتلتیکو مادرید برد ولی فصل بعد پرز گفت در تصمیمی سخت به این نتیجه رسیدیم که او را از کار برکنار کنیم. بعد به بایرن مونیخ رفت و در اوایل فصل دوم اخراج شد!
به سری‌آ برگشت. سرمربی ناپولی شد و بعد در اواسط فصل دوم حضورش در جنوب ایتالیا اخراج شد!
در اورتون دوران موفقی نداشت ولی دست‌کم اخراج نشد. او که بنظر تمام‌شده می‌رسید، با پیشنهاد کمی عجیب رئال مادرید و شخص پرز رو‌به‌رو شد. بازگشت به باشگاهی که اخراجش کرده بود. او در سه سال گذشته که به پایتخت اسپانیا بازگشته ۲ قهرمانی لیگ قهرمانان، ۲ لالیگا، یک کوپا دل‌ری، ۲ سوپرجام اسپانیا، یک سوپرکاپ اروپا و یک جام باشگاه‌های جهان به ویترین افتخارات پرافتخارترین تیم اروپا اضافه کرده.
آنجولتی مردی‌ست که به معنای واقعی از ناکامی‌هایش پلی ساخته برای پیروزی. او از اخراج شدن نترسیده. دست‌کم ۵ بار از کارش برکنار شده ولی با قدرت بیشتری برگشته. ایده‌هایش را تغییر داده ولی منشش را نه. او یکی از بهترین‌های تاریخ است. مردی جنتلمن که فراموش نخواهد شد.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.