ریاض؛ پیروزی دیپلماتیک
هفته‌ای که گذشت ورزشگاه ملک‌فهد ریاض میزبان بازی‌های بزرگی بود. ستاره‌های معروفی پا به این ورزشگاه گذاشتند. تیم‌های اسم و رسم‌داری خودشان را به در ورودی این ورزشگاه قدیمی اما مدرن رساندند. هواداران ساکن عربستان شاید فکرش را هم نمی‌کردند که در یک هفته هم بارسلونا و رئال مادرید در این ورزشگاه به مصاف هم بروند؛ هم دربی میلان به ملک فهد بیاید و هم مسی و رونالدو همزمان در چمن سبز این ورزشگاه حضور داشته باشند. سعودی‌ها اما این‌کار را کردند. آنها که در چندسال گذشته و با قدرت گرفتن محمد بن‌سلمان از نظر اوضاع بین‌المللی وضعیت خوبی نداشتند و اسم‌شان با قتل جمال خاشقچی گره خورد بود حالا آرام آرام از آن تصویر در حال عبور هستند. حالا پایتخت این کشور میزبان سوپرجام اسپانیا، ایتالیا و البته آخرین جدل مسی و رونالدو شده. پنجشنبه شب آخرین پرده این قدرت‌نمایی روی صحنه آمد و منتخب ریاض، شامل ستاره‌های دو تیم النصر و الهلال به کاپیتانی کریستیانو رونالدو به مصاف ستاره‌های پرشمار پاری‌سن‌ژرمن رفتند که هم مسی را در زمین داشتند و هم امباپه و نیمار.
بازی پرگلی شد. ۵-۴. آخر سر یک جام هم به تیم برنده که پاریس بود اهدا شد. چندسال پیش که عربستان و امارات سایر کشورهای هم‌پیمان‌شان قطر را تحریم کردند، کمترکسی فکر می‌کرد روزی تیم پاریسی که ملک بی‌چون و چرای خاندان حاکم بر قطر است به ریاض برود اما عربستان و قطر با کنار گذاشتن مشکلات‌شان حالا اینگونه در زمین فوتبال به هم رسیده‌اند. یکی از آنها صاحب مسی است و دیگری رونالدو را در اختیار دارد و به این روش می‌خواهند در صحنه جهانی حضوری فعال داشته باشند.
بصره؛ توسعه نامتقارن
چند هفته پیش وقتی افتتاحیه مسابقات خلیج فارس در عراق برگزار شد، خیلی‌ها از نحوه برگزاری این مراسم توسط عراق جنگ‌زده شگفت‌زده شدند. یک مراسم شکیل با انبوهی از جمعیت که سر از پا نمی‌شناختند و در ورزشگاهی مدرن گرد هم آمده بودند. تیم ملی عراق با تکیه به همین اشتیاق روی سکوها و البته نیامدن تیم اصلی عربستان و قطر موفق شد به فینال مسابقات برسد و در نهایت با گذر از عمان قهرمان شود. پنجشنبه شب بازی نهایی در بصره انجام شد و در یک بازی دراماتیک که به وقت‌های اضافه هم رفت تیم عراق ۳-۲ پیروز شد اما چیزی که حالا بیشتر مورد توجه رسانه‌ها و دنبال کنندگان اخبار این جام قرار گرفته، اتفاقات حاشیه‌ای فینال است و آن تعریف‌ها و تمجیدها خیلی زود رنگ باخته. گفته می‌شود جمعیتی بالغ بر ۲۰۰ هزار نفر خود را به ورزشگاه فینال رسانده‌اند و ازدحام آنقدر زیاد بوده که عده‌ای زیر دست و پا له شده‌اند و حتی جان‌شان را از دست داده‌اند. حالا تیتر رسانه‌های دنیا مربوط به همین کشته‌ها و مصدوم‌هاست تا مشخص شود توسعه فقط به ساخت ورزشگاه مدرن نیست و باید در دیگر قسمت‌های یک کشور و جامعه هم پیشرفت حاصل شود.
منچستر؛ بازگشت با چاشنی شانس
پنجشنبه شب البته یک بازی مهم هم در لیگ برتر انگلیس انجام شد و دو تیم سیتی و تاتنهام در دیدار معوقه هفته هفتم لیگ به مصاف هم رفتند. شاگردان کونته که چند روز پیش به آرسنال باخته بودند در کمال ناباوری موفق شدند نیمه اول را با دو گل برتری به رختکن بروند. بنظر می‌رسید سیتی یک بار دیگر قرار است امتیاز از دست بدهد اما شاگردان پپ در نیمه دوم ۴ گل زدند تا در نهایت ۴-۲ پیروز شوند. خیلی‌ها بعد از بازی از نبوغ پپ گواردیولا صحبت کردند که موفق شده چنین نتیجه‌ای را برگرداند. البته سیتی در نیمه اول نمایش خوبی نداشت و واقعاً برگرداندن آن تیم از لحاظ روحی و تاکتیکی سخت بود اما چیزی که باید به آن توجه شود اشتباهات عجیب و غریب مدافعان تاتنهام بخصوص دیویس و پریشیچ بود. آنها در سمت چپ اجازه هرکاری را به ریاض محرز دادند و بعضاً در دفع توپ مانند بچه‌های ابتدایی عمل کردند. اگر این اشتباهات نبود سیتی به هیچ وجه نمی‌توانست چنین نتیجه درخشانی در نیمه دوم کسب کند و آن‌وقت دیگر کسی از نبوغ پپ صحبت نمی‌کرد. خلاصه اینکه شما برای پیروزی در یک بازی فقط به داشتن نابغه روی نیمکت نیاز ندارید؛ اندکی شانس هم مهم است.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.