ستاره‌هایی که در قطر درخشیدند (۱): ریچارلیسون؛ خالق زیباترین گل‌های جام

ریچارلیسون یکی از ستاره‌های اصلی این جام بوده است. سه گل در مسابقات زده و دست‌کم دوتایش حسابی چشم‌نواز بوده‌اند. تا این لحظه بعید است بتوانید گلی بهتر از گل‌هایی که او زده است را به عنوان بهترین گل جام انتخاب کنید. گلش در بازی اول مقابل صربستان یک کار تکنیکی تمام عیار بود. استپ خوب، چرخش و بعد ضربه آکروباتیک. گلی که تبدیل شد به یک شمایل به یادماندنی از مرحله گروهی مسابقات. گل آخرش در برابر کره جنوبی اما حتی از آن گل هم چشم‌نوازتر بود. مهار توپ با چند ضربه سر ممتد که کمتر شده در این سطح از مسابقات دیده باشیم. بعد ایجاد یک مثلث با سه پاس تک‌ضرب، در نهایت توپ دوباره زیر پای ریچارلیسون آمد؛ با پای راست استپ کرد و خیلی سریع با یک ضربه بغل پای چپ آن را به قعر دروازه فرستاد.

او در سال جاری (۲۰۲۲) ۹ بار برای برزیل به میدان رفته و ۱۰ گل به ثمر رسانده؛ درست به اندازه گل‌هایی که در ۳۷ بازی باشگاهی امسال برای اورتون و تاتنهام زده است. شاید اگر بدانید که ممکن بود ریچارلیسون به دلیل مصدومیت جام جهانی را از دست بدهد و تا سال گذشته داشت در تیمی توپ می‌زد که نزدیک بود از لیگ برتر حذف شود، بیشتر به اهمیت موفقیت او پی ببرید و شماره ۹ جدید برزیل را بیشتر به خاطر شادی زائد‌الوصفش بعد از هر گلزنی درک کنید.

در حالی که همه می‌گویند ارلینگ هالند رقیبب اصلی امباپه در دهه آینده خواهد بود، دست‌کم در مسابقات جام جهانی به نظر می‌رسد این ریچارلیسون است که می‌تواند تنه به تنه مهاجم جوان فرانسوی بزند. هالند شاید در رقابت‌های باشگاهی از هر دو آنها سر باشد اما به دلیل ملیتش، حتی اگر در جام جهانی بعدی در مسابقات حاضر هم باشد، بعید است هیچ‌وقت پایش به مسابقات مهم حذفی و فینال باز شود؛ چه برسد به بوسه بر جام طلایی.

چند وقت پیش وقتی پله می‌خواست از شادی بعد از گل وینیسوس در رئال مادرید دفاع کند، حرف‌های جالبی زد: «فوتبال شادی است. رقص است. یک میهمانی واقعی است.»
به نظر می‌رسد برزیلی‌ها این توصیف از فوتبال را واقعاً باور دارند. دست‌کم فوتبال برای ریچارلیسون که اینگونه تعریف شده. ۲۰ سال قبل وقتی جام جهانی برای اولین بار به آسیا آمده بود، برزیل به آخرین قهرمانی‌اش در این مسابقات دست پیدا کرد. کلیدی‌ترین بازیکن سلسائو در جام ۲۰۲۲ کسی نبود جز شماره ۹ همیشه خندان‌شان؛ رونالدو. حالا به نظر می رسد در دومین جام آسیایی رقابت‌ها هم باز برزیل بتواند به قله برسد. این بار هم به لطف درخشش یک شماره ۹ دیگر که خنده از روی صورتش محو نمی‌شود.

ستاره برزیل در این رقابت‌ها، دست‌کم تا پایان مرحله یک‌هشتم نهایی نه نیمار بوده و نه کاسمیرو. وینگرهای جوان تازه کشف شده برزیل هم گرچه خوب بوده‌اند اما هیچکدام به درخشانی ریچارلیسون نبوده‌اند؛ ستاره‌ای ۲۵ ساله که نزدیک بود به دلیل مصدومیت جام جهانی را از دست بدهد!

اولین نفری باشید که نظر می دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *