حالا با اندکی تأخیر و البته اغماض به نیمه‌های فصل در لیگ‌های اروپایی رسیدیم. تا سال گذشته که جام جهانی درست وسط فصل برگزار نمی‌شد، اکثر لیگ‌های اروپایی قبل از ژانویه نیم فصل اول‌شان برگزار شده بود ولی امسال شرایط متفاوت است و هنوز در خیلی از لیگ‌ها، تیم‌ها نصف بازی‌های‌شان را انجام نداده‌اند. البته این فصل یک فرق اساسی دیگر هم دارد: وضعیت صدر لیگ‌ها بهم ریخته. اگر همین حالا از کسانی که این فصل ریز به ریز و جز به جز فوتبال اروپا را دنبال نکرده باشند بپرسید که نظر کلی‌شان را درباره کورس قهرمانی در لیگ‌های مختلف بگویند، احتمالاً به صورت پیش‌فرض به این اشاره می‌کنند که در بوندسلیگای آلمان و لیگ یک فرانسه، بایرن‌مونیخ و پاری‌سن‌ژرمن قهرمان می‌شوند و در سری‌آ و لیگ برتر باید تا هفته پایانی صبر کرد. اما امسال وضعیت کاملاً متفاوت است.
لیگ برتر؛ آرسنال یکه‌تاز
خیلی‌ها لیگ برتر انگلیس را رقابتی‌ترین لیگ دنیا می‌دانند اما شاگردان آرتتا امسال کاملاً این وضعیت را عوض کرده‌اند. گرچه نمی‌‌شود از همین حالا آنها را قهرمان دانست اما فراموش نکنید که تا هفته پیش توپچی‌ها ۸ امتیاز بیشتر از تیم پپ داشتند! گرچه گواردیولا چند فصل قبل هم فاصله بیشتر از این با لیورپول را جبران کرد و اتفاقات این هفته هم به نزدیک شدن سیتی به آرسنال کمک کرد اما در حال حاضر هفته‌هاست که لندنی‌ها در صدر جدول هستند و هیچ خطری بابت پایین آمدن از قله حس نمی‌کنند. این یک احساس غریب در لیگ برتر است.
بوندسلیگا؛ بایرن در خطر
در بوندسلیگا اساساً بایرن مونیخ قهرمان می‌شود مگر خلافش ثابت شود. در سال‌های گذشته عادت کرده‌ایم که در ابتدای فصل تیمی جز بایرن به صدر برسد و خیلی زود قافیه را به باواریایی‌ها ببازد. امسال البته مونیخی‌ها مطابق انتظار در صدر جدول هستند اما فاصله‌شان با فرایبورگ، فرانکفورت و اونیون‌برلین تنها 5 امتیاز است. مونیخی‌ها حالا بعد از مدت‌ها یک رقیب سمج دارند که اسمش نه دورتموند است و نه لایپزیگ و همین بوندسلیگای امسال را قشنگ کرده. البته با اینکه فاصله بایرن با تیم دوم جدول به شدت کم است اما خیلی‌ها پیش‌بینی می‌کنند شانس قهرمانی آنها مثلاً نسبت به آرسنالی که فاصله زیادی با سیتی دارد، بیشتر است.
سری‌آ؛ ناپولی در ابرها
ناپولی تا اینجا تیم برتر فصل است. نه فقط در ایتالیا بلکه در کل اروپا قدرتنمایی کرده و البته دلبری. این تیم شاید طرفداران افراطی پرشماری در خارج از ناپل نداشته باشد اما حالا تبدیل به تیم دوم خیلی از فوتبالدوستان شده. مدل بازی هجومی آنها آدمی را یاد فوتبال ناب دهه ۸۰ و ۹۰ می‌اندازد. پرشور هستند و حریص. این تیم در حال حاضر12 امتیاز از تیم دوم که میلان باشد بیشتر دارد. یک فاصله شگرف که با توجه به افت بدموقع روسونری و البته کسر ۱۵ امتیاز از یوونتوس احتمالاً در هفته‌های آینده دورقمی هم می‌شود. در نتیجه سری‌آ فعلاً رقابتی بنظر نمی‌رسد.
لیگ یک؛ پاریس در حضیض
این یکی دیگر فکر ندارد. مگر می‌شود پاری‌سن ژرمن با آن همه دبدبه و کبکبه قهرمان لیگ یک نشود؟ قطعاً باید تا اینجا فاصله نجومی با تیم دوم جدول داشته باشند. اما با توجه به باخت هفته پیش پاریسی‌ها به رن، حالا و تا قبل از شروع هفته بیستم لیگ یک، فاصله آنها با تیم دوم جدول که لانس باشد تنها سه امتیاز است و این یک زنگ خطر جدی برای گالتیه و رؤسای فرانسوی به حساب می‌آید. لیگ یک در حال حاضر حسابی رقابتی‌ست و البته این برای مسئولان برگزاری مسابقات حسابی دلچسب است.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.