به عنوان کسی که یکی از کارگردان‌های محبوبش «دیوید اُ. راسل» است، از دیدن فیلم جدیدش واقعا ناامید شدم. جایی خواندم این بدترین فیلم اُ. راسل است و بنظر من هم دست کم در بین فیلم‌هایی که من از این کارگردان دیدم، «آمستردام» ضعیف‌ترین اثر اوست.
مثل سایر فیلم‌های این کارگردان، آمستردام هم پر از بازیگران شناخته شده است. مثل همیشه کریستین بیل در فیلم حضور دارد و در کنار او مارگو رابی هم به ایفای نقش پرداخته. ضمنا تیلور سوئیفت، خواننده شناخته شده و رامی مالک هم در فیلم حضوری موثر دارند و بنظر می‌رسد همین چهار نفر برای موفقیت یک فیلم کافی هستند اما واقعیت اینطور نیست و فیلم آمستردام به معنای واقعی بدریتم است. تدوینش مشکل دارد و انگار کار یک کارگردان تازه‌کار است.
به سختی می‌شود فیلم حدودا سه ساعته آمستردام را بدون مکث از ابتدا تا آخر دید. فلش‌بک‌هایش بیهوده هستند و گیج کننده و سناریو به ساده‌ترین شکل ممکن به پایان می‌رسد. دقیقا همان حدسی که در ابتدا می‌زنید در نهایت به واقعیت تبدیل می‌شود و هیچ چرخش داستانی وجود ندارد. ضمنا فیلم هیچ حرف جدیدی هم ندارد و در سرگرم کردن شما هم نمره قبولی نمی‌گیرد.
به طور کلی؛ تماشای فیلم را علی‌رغم ظاهرا خوش رنگ و لعابش و اسم‌های بزرگی که در آن حضور دارند به هیچکس پیشنهاد نمی‌کنم!
اولین نفری باشید که نظر می دهد.