گلستان آنفیلد

وقتی هواداران دوآتشه لیورپولی داشتند برای همتایان بارسلونایی‌شان کری می‌خواندند که باخت ۳-۰ در نیوکمپ را در بازی برگشت جبران می‌کنند، همزمان به این فکر می‌کردند که این تو بمیری از این تو بمیری‌ها نیست و در نبود صلاح و فیرمینو بعید است بتوانند ۴ گل وارد دروازه تیم آماده بارسلونا کنند.
یورگن کلوپ هم لابد از ابتدای هفته که مشخص شد نه می‌تواند از فیرمینو استفاده کند و نه صلاح، مجبور شد به برنامه‌ای برای شکست بارسلونا فکر کند که از ابتدای فصل هیچوقت به آن فکر نکرده بود. شکست ۴ بر صفر بارسلونا در آنفیلد ماموریت غیرممکنی بود که شاگردان کلوپ، ۰۰۷وار به آن رسیدند. گل اول‌شان در دقیقه ۷ و روی بهم ریختگی خط دفاع بارسا به ثمر رسید تا خیلی زود امیدها برای لیورپولی‌ها زنده شود. در ادامه البته این بارسلونا بود که موقعیت‌های بیشتری داشت. شوت دقیقه ۱۴ مسی می‌توانست یک گل زیبای دیگر برای او به ارمغان داشته باشد اما اینبار نوبت درخشش آلیسون بکر بود. دو دقیقه بعد آلبا به جای اینکه به مسی پاس بدهد می‌توانست خودش حساب کار را یک بر یک کند اما انگار اعتماد به نفس اینکار را نداشت. دقیقه ۱۸ بازهم یک موقعیت خوب برای آبی و اناری ها پیش آمد و اینبار کوتینیو بود که مغلوب مهارت آلیسون شد. آلبا یکبار دیگر در وقت‌های تلف شده بازی برای گلزنی شانس داشت اما قدر آنرا ندانست تا دو تیم با همان تک گل اوریگی به رختکن بروند.
نیمه دوم اما متفاوت بود. بارسلونا انگار همان سازماندهی متوسط دفاعی نیمه اول را هم از دست داده بود. اوضاع وقتی بدتر شد که ترشتگن بی‌نظیر هم در این نیمه کم‌فروغ ظاهر شد. واینالدوم که در نیمه دوم به زمین آمده بود در دقیقه ۵۴ حساب کار را روی تعلل دروازه‌بان بارسا ۲ بر صفر کرد. آرنولد، دفاع راست لیورپول مثل اکثر بازی‌های این فصل قرمزهای آنفیلد پاس گل را برای او مهیا کرده بود.
دو دقیقه بعد واینالدوم حساب کار را ۳ بر صفر کرد. اینبار حمله از سمت چپ و روی سانتر شقیری سازماندهی شد و یک ضربه سر دیدنی بود که لیورپول را به حضور در فینال امیدوار کرد.
نطقه فراموش نشدنی بازی اما کلک رشتی آرنلود بود. او در دقیقه ۷۸ یک کرنر گرفت و بعد با یک بازی ذهنی جالب، دفاع بارسا را به اشتباه انداخت تا اوریگی کاری را که در دقیقه ۷ شروع کرده بود به سرانجام برساند؛ ۴-۰ به نفع لیورپول در آنفیلد. جایی که قرمزها هرگز در آن تنها قدم نزدند. جایی که هیچوقت تسلیم نشدند. جایی که یک تیم در نبود ستاره‌هایش آتش نیوکمپ را به گلستان تبدیل کرد و راهی فینال لیگ قهرمانان شد. کلوپ و تیمش در این فصل دست‌کم شایسته یک جام هستند.
پ.ن: اینکه تیمی در انگلیس بیشتر از این لیورپول امتیاز گرفته چیزی شبیه به معجزه است. کار گواردیولا و شاگردانش در باشگاه منچسترسیتی حالا بیشتر به چشم می‌آید.

اولین نفری باشید که نظر می دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *