مشکل انگلیس فقط گرت ساوتگیت نیست. به قول اولیور فریش در روزنامه دی‌زیت آلمان، مشکل انتظارات نادرست و آنالیز نادرست هم هست. هواداران فوتبال انگلیس زیادی تحت تاثیر لیگ برتر هستند و فراموش کرده‌اند که کیفیت لیگ برتر عمدتا بخاطر مربی‌های خوب خارجی‌اش است. بازیکنان انگلیسی هم زیر نظر این خارجی‌هاست که با فوتبال مدرن آشنا شده‌اند.
انگلستان مواد اولیه لازم برای یک ترکیب درست را ندارد. مدافعین هنگام بازی با توپ کند هستند. ساکا دریبل‌زن قهاری‌ست ولی درکش از بازی به این خوبی نیست. در خط هافبک به صورت سنتی فرهنگ گرداندن توپ وجود ندارد. دکلان رایس خوب دفاع می‌کند، خوب تکل می‌زند ولی در تیم حل نشده. شاید در آکادمی‌های انگلیسی بیشتر روی توانایی‌های ورزشی تاکید می‌شود تا مسائل روحی روانی. جود بلینگام تنبل شده. خبری از جرقه‌هایش نیست. ساوتگیت باید به او پست صحیحش را نشان دهد و از اینکه انقدر روی او فشار وارد کند، بپرهیزد ولی سرمربی انگلیس نمی‌خواهد به انتقادات گوش کند.
ساوتگیت تیم خوبی در دفاع ساخته. آنها کم گل می‌خورند و بازی را تحت کنترل دارند. پس هنوز شانس قهرمانی هستند ولی انتظارات‌شان مثل دوران همه‌پرسی برای برگزیت است. آنها زیادی خودشان را دست بالا می‌گیرند و می‌خواهند سرزمین مادری فوتبال خوانده شوند اما بیشتر شبیه مادر نورمن بیتس* هستند که فوت شده.
*نورمن بیتس شخصیت منفی فیلم «ٰروانی» یا «سایکو» آلفرد هیچکاک است که گویا بعد از فوت مادرش شخصیتی دوقطبی و روانی‌طور پیدا می‌کند.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.