قهرمان شدن یک تیم در هر دوجام داخلی، انقدر غیرعادی و استثنایی است که حتی سازمان لیگ هم برای آن فکری نکرده و در قانونش چیزی در اینباره ننوشته که وقتی قهرمان لیگ و جام حذفی یکی می‌شود، سوپرجام باید چگونه برگزار شود. قهرمان لیگ باید با نائب قهرمان حذفی بازی کند یا لیگ؟
کاری که شاگردان برانکو امسال انجام دادند خارق‌العاده بود. یک نیم فصل با ۱۴ بازیکن بازی کردند و اجازه خرید نداشتند و بعد هم به دلیل تداوم پیروزی‌های‌شان، اشتباهات استراتژیک مدیران فدراسیون و وزارت ورزش و البته ضعف رقبای‌شان تهمت‌های زیادی شنیدند. این درحالی بود که رقبای مستقیم این تیم نقش بسزایی در قهرمانی برانکو در لیگ داشتند. اگر پاتوسی آن گل دقیقه آخر را به سپاهان نمی‌زد، قهرمانی لیگ شاید به زردها می‌رسید و اگر استقلال در دربی پنالتی‌اش را گل می‌کرد شاید همه چیز به نفع آبی‌ها می‌چرخید. برانکو و پرسپولیس البته بدون این حاشیه‌ها به راه‌شان ادامه دادند. به قول یوهان کرایف «فوتبال بازی کردن خیلی ساده است ولی فوتبالِ ساده بازی کردن سخت‌ترین کار ممکن است» پرسپولیس مدل برانکو نشان داده این کار سخت را به خوبی بلد است. آنها ساده و اصطلاحا اقتصادی بازی می‌کنند. در روزهایی که تیم‌های دیگر به جای پوشش نقاط ضعف‌شان در حال متهم کردن این و آن هستند، سرخ‌ها به آرامی اما با تداوم پیش می‌روند. با این همه طرفداران پرسپولیس نباید گول بخورند. همین فردا اگر برانکو از این تیم برود، پرسپولیس فرقی با سایر تیم‌های لیگ نخواهد داشت. در این سال‌ها نه ساختار مدیریتی باشگاه تغییری کرده و نه مدل درآمدزایی. ماجرا همان بوده که همیشه بوده. همان که امشب در فینال جام‌حذفی خودی نشان داد. مدیریت فوتبال و باشگاه‌های ایران درست مانند اتفاقات جام‌حذفی است و فقط برخی اوقات برانکو و کی‌روش‌هایی پیدا می‌شوند که با نتایج‌شان نمی‌گذارند این زشتی‌ها دیده شود.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.