کمتر از یک سال پیش، بوردو، فینالیست سابق جام یوفا و برنده ۶ عنوان قهرمانی لیگ فرانسه که آخرینش در سال ۲۰۰۹ بود، ورشکست شد و به دسته چهارم سقوط کرد.
در آن زمان فرانسوی‌ها امیدوار بودند که بورد یک استثنا باشند و قربانی سوءمدیریت فاجعه‌بار مدیرانش باشد. این مساله تا حدی درست بود؛ اما آنها فقط نوک کوه یخ بودند. بنظر می‌رسد به‌زودی سقوط‌ها و ورشکستگی‌های دیگری در انتظار باشگاه‌های بزرگ و قدیمی فرانسه باشد.
اگر نتایج ملاک باشند، همه‌چیز برای لوشامپیونه خوب پیش می‌رود. این لیگ که تاکنون دومین مجموع امتیازات بالای رده‌بندی یوفا را در یک فصل به دست آورده، در مسیر ثبت بهترین فصل خود در اروپا از دهه ۱۹۹۰ قرار دارد، زمانی که مارسی، پاری‌سن‌ژرمن، موناکو و دیگران به طور منظم در مراحل پایانی رقابت‌های یوفا حضور داشتند.
پاری‌سن‌ژرمن که متحول شده و پرشور است، امیدوار است در لیگ قهرمانان اورپا بهتر از تیم توماس توخل عمل کند که در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۲۰ به بایرن مونیخ باخت.
لیون در یک‌چهارم نهایی لیگ اروپا منچستریونایتد را حسابی ترساند. برست و لیل با شگفتی به مرحله حذفی لیگ قهرمانان صعود کردند و در این مسیر تیم‌هایی مانند آیندهوون، اتلتیکو مادرید و قهرمان فعلی، رئال مادرید، را شکست دادند.
خط تولید استعدادهای جوان هیچ نشانه‌ای از کند شدن ندارد؛ آیوب بودادی ۱۷ ساله از لیل و دزیره دوئه از پاری‌سن‌ژرمن جدیدترین محصولات آکادمی‌های فرانسوی هستند که در بزرگ‌ترین صحنه‌ها درخشیده‌اند.
با این حال فوتبال فرانسه ورشکسته است. نه اینکه با چالش‌های مالی مواجه باشد یا نیاز به سرمایه‌گذاری جدید داشته باشد؛ نه! به معنای واقعی ورشکسته.
با وجود درآمد ۱.۵ میلیارد یورویی از فروش ۱۳ درصد از حقوق رسانه‌ای خود به صندوق سرمایه‌گذاری خصوصی آمریکایی CVC Capital و با وجود سود خالص ۸۳۰ میلیون یورویی از فروش بازیکنان در فصل گذشته، تیم‌های این لیگ در سال ۲۰۲۳-۲۴ در مجموع ۲۵۰ میلیون یورو ضرر کردند.
در این میان، پاری‌سن‌ژرمن با حمایت مالی قطر، مانند درختی است که جنگل را پنهان می‌کند. هر جای دیگری که نگاه کنید، به جز شاید رن، موناکو و مارسی، اوضاع وخیم است. دست‌کم سه باشگاه لوشامپیونه – آنژه، لوآر و مون‌پلیه– با مشکلات مالی چنان شدیدی روبه‌رو هستند که ممکن است پیش از پایان فصل ورشکست شوند.
لیونِ جان تکستور، که در شش ماه اول فصل ۲۰۲۴-۲۵ ضرر ۱۱۷ میلیون یورویی انباشته کرده، وضعیت بهتری ندارد.
لیون ممکن است بزودی شبیه به بوردو شود. آنها تا ۳۱ ماه می خواب و خوراک نخواهند داشت. حکم سقوط به دسته دوم آنها آمده و تا آن تاریخ مشخص می‌شود که اعتراض آنها باعث تعلیق حکم می‌شود یا خیر.
در پنجره نقل‌وانتقالات گذشته، زمانی که لوشامپیونه رکورد ۳۵۷ میلیون یورو از فروش بازیکنان به دست آورد، باشگاه‌های بی‌پول علی‌رغم میل باطنی مجبور به فروش بودند.
خریداران خارجی که این نکته را می‌دانستند، قیمت‌ها را پایین آوردند و تیم‌های فرانسوی هم ستاره‌های آینده‌دارشان را از دست دادند و هم پول کمتری از انتظارات‌شان نصیب‌شان شد.
در مورد حق پخش حالا مشخص شده رویای کسب بیش از ۱ میلیارد یورو درآمد سالانه از این قراردادها که بسیاری از باشگاه‌های لوشامپیونه به‌طور نادرست در پیش‌بینی‌های مالی خود گنجانده بودند، کاملا اشتباه و دست‌نیافتنی‌ست.
لیگ فرانسه به‌سختی توانست برای این فصل توافقی با دازن (Dazn) به دست آورد که قرار بود سالانه حدود ۴۰۰ میلیون یورو تا سال ۲۰۲۹ به همراه بیاوردد. اما چند ماه است مشخص شده دازن در حال ضرر بسیار است. این پلتفرم فاصله زیادی با یک میلیون اشتراکی دارد که تازه از حالت ضرردهی خارجش می‌کند.
دزدی اینترنتی بیداد می‌کند، چون هواداران از پرداخت ۸۵ یورو در ماه برای تماشای همه بازی‌های باشگاه‌شان در فرانسه و اروپا (که حقوق آنها در اختیار شریک تاریخی لوشامپیونه، کانال پلاس هم است)، سر باز می‌زنند.
دازن ادعا می‌کند ضررهایش، که بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیون یورو تخمین زده می‌شود، نتیجه «تحریف متقلبانه» پیشنهادش توسط لیگ است. دو طرف درگیر یک دعوای حقوقی هستند که هفته گذشته با یک چرخش غیرمنتظره و بالقوه فاجعه‌بار همراه شد، زمانی که رؤسای باشگاه‌های لوشامپیونه در پاریس گرد هم آمدند و توافق خود با این پخش‌کننده را زودتر از موعد قطع کردند؛ دقیقاً همان کاری که پخش‌کننده تهدید کرده بود اگر LFP غرامت نپردازد، انجام خواهد داد.
مشکل اینجاست که با کنار رفتن دازن، هیچ پخش‌کننده دیگری آماده و مایل به گرفتن جای آنها به نظر نمی‌رسد. مگر اینکه لیگ با کاهش قیمت موافقت کند و آن‌وقت دوباره بیلان‌های مالی منفی خواهد شد و باشگاه‌های دیگری ورشکسته!
اولین نفری باشید که نظر می دهد.