از خیلی قدیم یادم هست و حتما یادتان هست که امیر قلعه‌نویی عادت داشت بعد از بازی‌ها بگوید: «بازی دو نیمه داشت». اکثر اوقات منظور او از به کار بردن این عبارت این بود که تیمش در نیمه دوم بهتر بوده و او اصطلاحا نیمه مربیان را برده است.
واقعیت شاید خیلی وقت‌ها هم ماجرا همین بود و شاید به همین دلیل باشد که او دیگر مثل قدیم خیلی روی این جمله مانور نمی‌دهد و اگر هم بگوید با خنده می‌گوید چون در چند وقت گذشته بازی‌های تیم ملی به معنای واقعی کلمه «دو نیمه» داشته. یک نیمه خوب و امیدوارکننده و بعد یک نیمه افتضاح و تاسف‌برانگیز.
آدم خیال می‌کند امیر و همکارانش در بین دو نیمه به بازیکنان می‌گویند: «خب دیگر بس است! نباید انقدر راحت ببریم که مردم فکر کنند گروه ما آسان بوده. بیایید بازی را دوباره حساس کنیم.»
به هر حال تیم ملی احتمالا بزودی به جام جهانی صعود خواهد کرد. احتمالا در اولین بازی تیم ملی که قرار است میزبان امارات باشیم. جالب هم می‌شود اگر در بازی بعدی صعودمان قعطی شود. چون بازی بعدی ایران پنجنشبه ۳۰ اسفند انجام می‌شد. در یک روز کبیسه. روزی که هر ۴ سال یکبار وجود پیدا می‌کند. درست مثل جام جهانی. و در گوشی بگویم؛ از این به بعد با این تعداد سهمیه از آسیا، جام‌جهانی هم هر ۴ سال یکبار برای ما وجود پیدا می‌کند. درست مثل سال کبیسه!
کاش برای حضور در این جام فقط به قضا و قدر بسنده نکنیم!
اولین نفری باشید که نظر می دهد.