سایت آی‌اسپورت در توییترش عکسی منتشر کرده که به خودی‌خود شاید منحصر به‌فرد نباشد. اما ارجاع آن به بنرهای تبلیغاتی کنار زمین تامل‌برانگیز است. در پشت علیرضا منصوریانِ پرمو و جوان، تبلیغ‌ها حاکی از دورانی فراموش‌شده در اقتصاد ایران است. زمانی که اپراتورهای تلفن همراه و بانک‌های پرشمار این روزها، حکمرانی نمی‌کردند و دور دور تولید و صنعت بوده است. دور «لاستیک پارس» و «چوب الموت» و «چای گیلان». دور «کاشی و سرامیک حافظ» و «هپکوی اراک». گرچه شاید خیلی ازاین برندها تهشان به دولت می‌رسیده اما مساله این است که آن سال‌ها تولید و صنعت حرف اول را می‌زده و کارخانه‌ها آنقدر پول داشتند که کنار زمین فوتبال تبلیغ کنند. حالا اما تا چشم کار می‌کند کنار زمین تبلیغ همراه اول می‌بینیم و ایرانسل. بانک‌ها با اینکه خیلی‌های‌شان در آستانه ورشکستگی‌اند همچنان در حال تبلیغ سپرده‌های‌شان هستند و برندهای دیگر هم برای اینکه زنده بمانند، فقط جایزه‌های چندصد میلیونی‌شان را به رخ هواداران می‌کشند. هوادارانی که صبح تا شب با انواع بلیط‌های بخت‌آزمایی به سبک نوین رو به رو هستند و در نهایت انگار راهی به جز ورود به این دنیای لاتاری‌طور ندارند.
اولین نفری باشید که نظر می دهد.