چهارشنبه نوزدهم فوریه ۲۰۲۰(سیام بهمنماه سال ۱۳۹۷) هیچوقت از خاطر مردم شهر برگامو نمیرود. برگامو این سالها برای هواداران فوتبال شهری معروف است. شهری که تیمش آتالانتا نام دارد و فوتبال را تهاجمی بازی میکند. آنها سال پیش لقب بهترین تیم فصل را برای خود کردند و جیانپیرو گاسپرینی، سرمربی تیمشان هم موفق شد جایزه نیمکت طلایی را بالاتر از مربیان سرشناس ایتالیایی بگیرد. آبیومشکیها فصل پیش به مقام چهارمی سریآ رسیدند و بعد از ۲۶ سال موفق شدند خودشان را به رقابتهای اروپایی برسانند؛ آن هم بالاترین سطح از این رقابتها: لیگ قهرمانان.
گاسپرینی و مردانش این فصل هم فوقالعاده ظاهر شدند و برای اولینبار در تاریخشان به مرحله حذفی لیگ قهرمانان رسیدند. جایی که در سیام بهمن ماه ۱۳۹8 باید به مصاف والنسیا اسپانیا میرفتند.
استادیوم آتزوری د ایتالیا از نظر یوفا استانداردهای لازم برای میزبانی رقابتهای لیگ قهرمانان را نداشت و به همین خاطر آتالانتاییها بازیهایشان را در ورزشگاه سنسیرو میلان برگزار میکردند.
فاصله شهر کوچک برگامو که تنها ۱۲۰ هزار نفر جمعیت دارد با کلانشهر میلان ۶۰ کیلومتر است. یعنی کمتر از یک ساعت رانندگی و این برای هواداران پرشور آتالانتا خبر خوبی بود.
حدود ۴۰ هزار نفر از مردم شهر برگامو در روز سیام بهمنماه خودشان را به میلان و ورزشگاه سنسیرو رسانده بودند تا از تیم شان حمایت کنند. این یکی از آخرین بازیهای فوتبال در اروپا بود که با حضور تماشاگران برگزار میشد.
هنوز خبری از ویروس کرونا در اروپا و بهخصوص ایتالیا نبود. در آن شب خاص بارهای شهر برگامو هم پر شده بود از آدمها. انگار تمام ۱۲۰ هزار شهروند این شهر، در شامگاه سیام بهمنماه هیچ کاری جز تماشای بازی آتالانتا و والنسیا نداشتند. تیم کوچک ایتالیایی بازی رفت را ۴-۱ برد تا همه خوشحال باشند. طرفداران که اکثرا خودشان را با وسایل نقلیه عمومی به میلان رسانده بودند، در راه بازگشت هلهله میکردند و نوشیدنی مینوشیدند.
دو روز بعد، اولین خبرها از شیوع گسترده ویروس کرونا در ایتالیا مخابره شد. اولین مرگ در ایتالیا بر اثر کرونا درست روز دوم اسفند بود که رسانهای میشد. در آن روز ۱۷ نفر در ایتالیا مبتلا به ویروس کرونا شده بودند. ۱۵ نفر از آنها در منطقه لومباردی قرار داشتند. همان منطقهای که شهر برگامو هم جزیی از آن است.
پنج هفته بعد از آن روزها، ایتالیا به صورت گستردهای درگیر ویروس کرونا شده و تعداد فوتیهایش در قاره سبز همتا ندارد. بیشترین ابتلا هم در لومباردیست. تا روز سهشنبه ششم فروردین از حدود ۸۹ هزار نفر در منطقه لومباردی تست کرونا گرفته شده بود و ۳۹.۶ درصد آنها مبتلا به ویروس بودند! چیزی بیشتر از یکسوم.
وضعیت برگامو ۱۲۰ هزار نفره هم دقیقا چیزی شبیه به همین است و حتی بدتر. ارتش ایتالیا مدتهاست در این شهر مستقر شده و قرنطینه سفتوسختی در آن اعمال میشود.
بیش از ۴۰ روز از برگزاری بازی آتالانتا و والنسیا میگذرد و حالا مشخص شده آن بازی خاص باعث بروز یک فاجعه در شهر برگامو شده.
به گفته جیورجیو گوری، شهردار برگامو، بررسیها نشان میدهد درصد بالایی از آن ۴۰ هزار تماشاگر داخل استادیوم ویروسی شدهاند. آنها در برگشت به کافهها و خانههایشان این ویروس را به دوستان و نزدیکانشان هم داده اند و بدین ترتیب یک فاجعه رقم خورده: «آن شب خاص ویروس با شدت و درصد بالایی در برگامو شیوع پیدا کرد. در آن روز ما هنوز نمیدانستیم که ویروس به ایتالیا آمده و تازه دو روز بعد متوجه شدیم». بازی برگشت آتالانتا و والنسیا دو هفته بعد در اسپانیا برگزار شد. اینبار پشت درهای بسته. اما دیگر کار از کار گذشته بود. چند روز بعد مشخص شد ۳۵ درصد بازیکنان و کارکنان باشگاه اسپانیایی درگیر ویروس کرونا شدهاند. همینطور درصد زیادی از آن دسته از هوادارانی که در بازی رفت خود را از اسپانیا به ایتالیا رسانده بودند. از جمله یک خبرنگار که اولین مورد ابتلا به ویروس کرونا در شهر والنسیا بود و برای پوشش بازی به میلان سفر کرده بود.
شهردار برگامو به آن بازی لقب «بمب بیولوژیکی» داده؛ برگامویی که همیشه عاشقانه از تیم فوتبالش یاد میکرد حالا شاید این روزها دل خوشی از فوتبال نداشته باشد. گرچه که شهردار برگامو گفته: «تشخیص غلط در بیمارستان شهر هم یکی دیگر از دلایل گسترش ویروس بود. بیماری به بیمارستان مراجعه کرد با علائم ذاتالریه که پزشکان تشخیص نداند. آن بیمار کرونا داشت و نسبتا همه پرستارها، دکترها و سایر بیماران بخش را مبتلا کرد».
اولین نفری باشید که نظر می دهد.