تیمو ورنر مهاجم ۲۴ ساله لایپزیگ در حال سپری کردن بهترین فصل فوتبالی‌اش است. از همیشه بیشتر گل زده و اصلا جای تعجب نداشت که غول‌های انگلیسی به دنبال او بیایند. سبک بازی او چیزی است که در لیگ جزیره خریداران زیادی دارد. لیورپول و چلسی از مشتریان پر و پا قرص او بودند و سرانجام گوی رقابت را چلسی لندن برد. البته این هفته رییس باشگاه لایپزیگ مصاحبه‌ای کرد و گفت هنوز خبری از انتقال نهایی ورنر نیست و توافقی با باشگاه ما صورت نگرفته اما چیزی که مشخص است، توافقات شخصی خود تیمو ورنر با سران باشگاه انگلیسی است و آنها می‌توانند با پرداخت مبلغ بند رهاسازی این بازیکن او را برای فصل بعد در اختیار داشته باشند.
اما چه شد که این فصل آمار تیمو ورنر از این رو به آن رو شد و او تا بدین حد در امر گلزنی موفق نشان داد؟ چه شد که این همه خریدار دست به نقد پیدا کرد؟
اولین نکته؛ آمدن یولیان ناگلزمن به لایپزیگ است. مربی جوانی که در هوفنهایم دل‌ها را ربوده بود و حالا در لایپزیگ دلبری می‌کنند. سیستمی که او در تیم پیاده کرده باعث شده تا ورنر آزادی کاملی در زمین داشته باشد و به هر نقطه‌ای از زمین که می‌خواهد سرک بکشد. مثلا گاهی به گوشه‌های زمین می‌رود و نقش گوش را بازی می‌کند تا فضای بهتری در اختیار داشته باشد. اگر کسی بازی‌های این فصل لایپزیگ را نگاه کند حتما متوجه می‌شود که ورنر دیگر یک شماره ۹ کلاسیک نیست. گاهی اوقات وینگر چپ است و گاهی اوقات وینگر راست.
او البته همچنان وظیفه گلزنی برای تیم را روی دوش‌هایش حس می‌کند اما این فصل بیشتر از گذشته از محوطه جریمه فاصله می‌گیرد تا دفاع حریف را به هم بزند و حتی در نقش یک پاسور ظاهر شود. درست چیزی که در باشگاه‌های انگلیسی از یک مهاجم خواسته می‌شود. در لیگ برتر حتی از مهاجمی مثل هری کین با آن قد و قامت بلندش هم خواسته نمی‌شود که مدام در محوطه جریمه باشد و فقط به فکر گلزنی و زدن سرهای نهایی، او باید از محوطه جریمه حریف فاصله بگیرد و مدام بین خط هافبک و حمله در حرکت باشد.
اگر نگاهی به فصل گذشته بیندازیم متوجه می‌شویم ورنر بیشتر در بین مدافعان حریف اسیر شده بود و منتظر توپ بود. شعاع راه رفتن او در زمین محدود بود و هافبک‌ها کار سختی برای رساندن توپ به او داشتند اما تیمو این فصل از این غل و زنجیرها رها شد. حالا هم آمار دوندگی او بیشتر شده و هم نقاطی که در زمین پایش به توپ می‌خورد.
در مقایسه با فصل قبل، مهاجم ۲۴ ساله کاملا سبک بازی‌اش عوض شده. مثلا او بیشتر اوقات وقتی صاحب توپ می‌شد، نمی‌توانست بهترین تصمیم ممکن را بگیرد و بسیاری از حملات تیم را در نطفه خفه می‌کرد. یا شوت‌های کور میزد یا در کمند مدافعان اسیر می‌شد ولی حالا تحت آزادی‌ای که ناگلزمن به او داده ماجرا به سبک و سیاق دیگری جلو می‌رود. ورنر در جاگیری‌اش با دقت بیشتری عمل می‌کند و بین خطوط دفاعی و هافبک رقیب در حرکت است. او دیگر منتظر این نیست که حتما توپ آخر بهش برسد و سعی می‌کند بیشتر از گذشته در کارهای تیمی فعال باشد. ورنر دیگر فقط یک تمام‌کننده قهار نیست و با حرکات تک ضربش کاملا در خدمت تیم عمل می‌کند. این فصل او خیلی اوقات سعی می‌کند برای هم تیمی‌هایش فضا ایجاد کند و پاس‌های تک ضربش حملات زیادی را برای لایپزیگی‌ها سر و سامان داده. بسیاری از گل‌های لایپزیگ در این فصل نه با گلزنی خود ورنر -که این روزها با ۲۵ گل در رده دوم گلزنان برتر فوتبال آلمان قرار داد- بلکه با پاس‌های تک‌ضرب رو به جلویش به ثمر رسیده.
عامل دیگر گلزنی‌های پرتعداد تیمو ورنر، کریستوفر انکونکو است. این فصل هیچکس اندازه این هافبک فرانسوی به او پاس گل نداده.
ورنر و انکونکو که تازه این فصل به فوتبال آلمان آمده، به یک هارمونی فوق‌العاده دست یافته‌اند و نتیجه‌اش شده نتایج درخشان این فصل لایپزیگ.
خلاصه اینکه تاکتیک درست مربی، هم‌بازی‌های با کیفیت و البته داشتن استعدادی فوق‌العاده باعث شده تا این فصل بازی تیمو ورنر حسابی به چشم بیاید.
البته سرعت او هم یکی دیگر از دلایلی است که از ورنر بازیکنی متفاوت ساخته. کمتر کسی در بوندسلیگا می‌تواند جلوی استارت‌های او را بگیرد و همین کار ضدحمله برای ناگلزمن را آسان کرده. کافی‌ست در فضای مناسب به ورنر توپ را برسانید تا او با سرعت حمل توپ بالاش به سمت دروازه حریف یورش ببرد و با استفاده از دوپای قدرتمندی که دارد به گل برسد. او نه تنها سریع است بلکه باهوش هم است و می‌داند چطور باید مسیرش را تغییر دهد تا مدافع حریف رقیبش نشود.
ورنر ۲۴ ساله بخاطر همین خصوصیت‌هایش است که می‌تواند در فوتبال انگلیس موفق باشد. میشائیل بالاک که خودش زمانی از فوتبال آلمان به باشگاه چلسی رفت هم چنین نظری را تایید می‌کند: «لیگ انگلیس بسیار پرفشارتر است و دوئل های بسیار بیشتری در ان شکل می گیرد. تیمو ورنر باید سریع به این شرایط عادت کند و این نکته مهمی است. تیمو ورنر بازیکن بامهارت و بسیار سریعی است، اما او از نظر فیزیکی نیز در شرایط خوبی قرار دارد و به سرعت به فضای لیگ برتر عادت می کند»
اولین نفری باشید که نظر می دهد.