چرا میلان به دنبال محروم شدن از لیگ اروپا بود؟

وقتی قانون فیرپلی مالی در یوفا تصویب شد، خیلی‌ها اعتقاد داشتند این قانون فقط مختص باشگاه‌های کوچک است. منتقدان می‌گفتند باشگاه‌های بزرگ که زورشان زیاد است و اسپانسرهای مشترک با یوفا دارند هیچ‌وقت با قوانین سختگیرانه مالی جدید مجازات نخواهند شد و امکان ندارد یوفا و شرکایش چشم از حضور تیم‌های بزرگ در رقابت‌های اروپایی ببندند اما هفته پیش خبر رسید که میلان بالاخره از حضور در مسابقات لیگ اروپا به دلیل زیرپا گذاشتن قوانین مالی یوفا محروم شده است. محرومیتی که البته خواسته میلان هم بود و به نوعی در یک توافق سه طرفه بین میلان، یوفا و دادگاه عالی ورزش اعلام شد. فیرپلی مالی به صورت ساده یعنی اینکه هیچ باشگاهی حق ندارد بیشتر از درآمدش هزینه کند. یوفا این قانون را با چند هدف مجزا تصویب کرد. نخست می‌خواست جلوی ورشکستگی باشگاه‌های اروپایی را بگیرد. در یک دهه گذشته و بعد از بحران مالی در سال ۲۰۰۸ باشگاه‌های بزرگی در اروپا و مخصوصا کشورهایی که اقتصادشان بیشتر ضربه خورده بود، به دلیل بدهی‌های مالی از پای در‌آمدند و برای همیشه منحل شدند یا به دسته‌های پایین‌تر رفتند. یوفا با فیرپلی مالی به دنبال این بود که باشگاه‌ها بیشتر از درآمدشان هزینه نکنند تا بدهی به بار نیاورند. ابزار اصلی یوفا برای این کار هم محروم کردن باشگاه‌های متخلف از حضور در رقابت‌های قاره‌ای بود که زیر نظر خودش برگزار می‌شد.
هدف دوم یوفا اما جلوگیری از حضور بی‌رویه سرمایه‌‌داران خارجی در فوتبال و هزینه‌های بی‌حسا‌ب و کتاب آنها بود. این سرمایه‌داران نظم موجود را به هم ریخته بودند و با پیشنهادهای نجومی در بازار نقل ‌و انتقالات فشار زیادی به باشگاه‌های کوچک می‌آوردند. البته در سال‌های گذشته مشخص شده این هدف یوفا به درستی به سرانجام نرسیده. سرمایه‌داران عرب به خوبی این قانون را دور زده‌اند. دو باشگاه پاری‌سن‌ژرمن و منچسترسیتی که توسط قطری‌ها اداره می‌شود، این روزها در تیررس کمیته فیرپلی مالی یوفا هستند اما آنها با عقد قراردادهای غیرواقعی اسپانسرینگ موفق شده‌اند درآمدهای خود را آنقدر بالا ببرند که هزینه‌های‌شان به چشم نیاید. در واقع آنها به جای اینکه سرمایه و پول به باشگاه تزریق کنند این کار را از طریق شرکت‌های قطری انجام داده‌اند تا ماجرا کاملا قانونی جلوه کند. یوفا البته به شدت به دنبال پیدا کردن مدارکی برای محروم کردن این دو باشگاه است اما برگردیم به موضوع میلان. واقعیت این است که روسونری سال پیش از حضور در رقابت‌های اروپایی محروم شده بود اما فرجام‌خواهی آنها نزد CAS جواب داد و محرومیت‌شان تا پایان ماه ژوئن سال ۲۰۱۹ تعلیق شد. قانون فیرپلی مالی موجود بدین صورت است که یک باشگاه حق ندارد در یک بازه سه ساله، بیشتر از ۳۰ میلیون یورو از مجموع در‌آمدش هزینه کند. کاری که میلان در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ انجام داده بود و با بدتر شدن اوضاع در فصل ۱۸-۲۰۱۷، یوفا تابستان گذشته تصمیم به جریمه این تیم کرد. مدیران جدید میلان که این باشگاه را از سرمایه‌داران چینی خریده بودند موفق شدند در دادگاه حکمیت ورزش یک سال زمان بخرند تا بیلان مالی باشگاه را مثبت کنند اما بعد از یک فصل اوضاع نه تنها بهتر نشد که اعداد هزینه و درآمد از هم بیشتر هم فاصله گرفت. سرمایه‌داران آمریکایی که به دنبال ساخت میلانی جدید بودند، سرانجام به این نتیجه رسیدند که باید به صورت دیپلماتیک این مشکل را حل کنند و بوبان، بازیکن سابق میلان که چند سالی است مدیر اجرایی این تیم است را مامور کردند تا با مقامات یوفا وارد مذاکره شود. ماموریت بوبان مشخص بود او باید با کمترین هزینه نام میلان را از فهرست سیاه یوفا پاک می‌کرد. او که در سال ۲۰۰۶ برای دوره‌ای معاون دبیرکل فیفا هم بود مذاکرات را به خوبی پیش برد. میلان حالا قبول کرده است یک سال از حضور در مسابقات اروپایی محروم باشد اما در عوض تا پایان سال ۲۰۲۱ تراکنشات مالی‌اش زیر ذره‌بین یوفا قرار نگیرد. در واقع یوفا بازه زمانی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ را در سال آخر بررسی می‌کند و میلانی‌ها امیدوارند تراز سه ساله‌شان در آن زمان مثبت شده باشد. با این کار آنها می‌توانند با دست بازتری به بازیکنان جدید پیشنهاد بدهند و کار ساخت و ساز ورزشگاه جدیدشان را هم پیش ببرند. یوفا با محروم کردن میلان نشان داد که در این زمینه با هیچ تیمی شوخی ندارد و شاید به زودی حتی منچسترسیتی را هم از لیگ قهرمانان محروم کند.